Kronyck – 183

Redactioneel (afb. 1)
Redactioneel: Co Roording vertelt over het verloop en einde van de Tachtigjarige Oorlog en hoe Doetinchem maar liefst zes keer in andere handen kwam in het laatste kwart van de zestiende eeuw en veel te lijden had van al die verschillende overvallen. In Den Briel vond men redenen om het einde van deze oorlog te vieren, maar de schrijver vraagt zich af of er in Doetinchem eigenlijk wel wat te vieren is.

Huize Slingevliet (afb. 2)
Veel oudere Doetinchemmers zullen zich Huize Slingevliet nog herinneren, de patriciërswoning nabij het oude St. Jozefziekenhuis. Jaco te Hennepe vertelt over de geschiedenis van het pand en hoe de bestemming ervan veranderde van patriciërswoning tot bedrijfsverzamelgebouw en uiteindelijke afbraak.

Burgemeestersdochter in Zelhem (afb. 3)
Burgemeestersdochter Amelia Brants vervulde een belangrijke rol in de Zelhemse dorpsgemeenschap. Zij stelde haar leven in dienst van de gemeenschap en had een voortrekkersrol voor jonge vrouwen uit haar tijd. Betty Blikman volgde haar leven.

Burgemeesters in oorlogstijd (afb. 4)
Burgemeesters in oorlogstijd hebben het niet gemakkelijk gehad, zij kenden diverse dilemma’s en moesten steeds weer schipperen met de bezetters om erger te voorkomen. Ook burgemeester Duval Slothouwer had het moeilijk met die oorlogssituatie. André Swijtink laat zien hoe het hem verging in de oorlogsjaren, hoe hij uiteindelijk in 1944 onderdook, na de oorlog werd ‘gestaakt’ maar van alle blaam gezuiverd weer terugkwam.

Wonen op het landgoed (afb. 5)
De grootouders van Bert Vinkenborg en hun vier kinderen woonden op de Slangenburg tussen 1908 en 1948. Bert tekende de herinneringen van zijn moeder, Berendien Vinkenborg-Beltman op. Zij vertelt over haar leven als kind op het landgoed, haar ervaringen met de familie Passmann, de oorlogsdagen en de mensen op het landgoed.

SEGA, een blikwarenfabriek (afb. 6)
Harry Krul dook in de geschiedenis van SEGA, een blikwarenfabriek die in 1930 in Gaanderen is opgericht. In een gevelsteen werd een verrassende vondst gedaan. Zowel die vondst als de durf om een zaak te beginnen midden in de crisistijd van de jaren dertig waren voor hem reden om dieper op de geschiedenis van dit bedrijf in te gaan.

Het Groene Kruis (afb. 7)
In de periode voor de Tweede Wereldoorlog was in bijna elke plaats van enige omvang een kruisvereniging, in diverse kleuren. Witte Kruis, Groene Kruis, Wit-Gele Kruis, Oranje-Groene Kruis, Blauwe Kruis ,Rode Kruis en Ivoren Kruis, ze waren er allemaal, verspreid over Nederland. In Zelhem floreerde het Groene Kruis. Betty Blikman vertelt daarover en vooral over de unieke samenwerking van de Zelhemse afdeling met Zuster Matthieu, die een onuitwisbare herinnering in deze plaats wist te bewerkstelligen.

De doorbraak (afb. 8)
Jaco te Hennepe belicht de doorbraak van de Boliestraat naar de Adelaarstraat, een doorbraak die de verkeersafhandeling ter plekke moet verbeteren en de verhuizing van mensen uit een aantal vervallen woningen naar een betere plaats moet bevorderen. De gemeenteraad had veel tijd nodig om tot de uiteindelijke beslissingen te komen, maar het lukte!

De inspecteur van politie (afb. 9)
Inspecteur van politie Hendrik Jan Lebbink kwam al vaker aan bod in Kronyck. Joop du Plessis stelt de vraag van wethouder Velsink opnieuw: ‘’Is de inspecteur van politie misschien zelf een nazi?’’ Zeker is, dat er veel vraagtekens zijn om deze man die duidelijk beslissingen nam ten faveure van de bezetters en de NSB, die zich ontwikkelde in Doetinchem en omgeving.